اسکلت سلولی
سیتوپلاسم سلول های یوکاریوتی شبکه ای در هم تنیده ای از پروتئین های رشته ای دارد که سازمان دهی و پشتیبانی ساختاری سلول را فراهم کرده و شکل آن را تعیین می کند. به علاوه موقعیت و حرکت اندامک ها و اجزای سلول و کروموزوم ها وابسته به اسکلت سلولی است. تغییر شکل سلول و حرکت آن نیز به کمک اسکلت سلولی صورت می گیرد.
پروتئین های ساختاری اصلی اسکلت سلولی ریزلوله چه ها (میکروتوپول ها) ، ریز رشته ها (میکروفیلامان ها) و رشته های حد واسط هستند. هر سه ی این پلیمر هایی از زیرواحد های پروتئینی اند.
ریزرشته ها یا رشته های اکتین پلیمر هایی مارپیچی مارپیچی از پروتئین کروی
اکتین هستند.
این رشته ها ساحتاری انعطاف پذیر دارند و قطر آن ها 7 تا 9 نانومتر است. ریز رشته ها می توانند به کمک پروتئین های متصل شونده به اکتین به صورت دسته های خطی شبکه های دو بعدی و یا ژل های سه بعدی در سلول وجود داشته باشند. بیشترین تمرکز رشته های اکتین در زیر سطح غشای پلاسمایی سلول است که کورتکس نامیده می شود.
ریز رشته ها در سازماندهی غشای سلول پلاسمایی مثل تشکیل ریزپرز ها در سلول های پوششی روده ، انقباض ، انتقال درون سلولی مواد و نیز در مهاجرت سلولی نقش دارند.
این فعالیت به کمک پروتئین های موتور میوزین که در طول رشته حرکت می کنند، انجام می شود.
ریزلوله چه ها لوله هایی تو خالی و بلند ساخته شده از پروتئین کروی توبولین هستند.
قطر بیرونی این لوله های تو خالی حدود 25 نانومتر است. ریزلولها چه ها در مقایسه با رشته های اکتین انعطاف پذیری ساختاری کمتری دارند. سازمان دهی ریزلوله چه ها با پروتئین های متصل به ریزلوله چه صورت می گیرد.
رشته های حد واسط رشته هایی طناب مانند با قطر حدود 10 نانومتر هستند که از پروتئین های رشته های حد واسط مختلف (مثل کراتین) که خود نیز رشته ای هستند ساخته شده اند.
بعضی از از رشته های حد واسط با تشکیل شبکه ای حد واسط با تشکیل شبکه ای پروتئینی در زیر غشای درونی هسته به هسته پشتیبانی ساختاری می دهند.
