چرخه DE NOVO

نوکلئوتیدها یکی از  مهم‌ترین مولکول‌های موجود در سیستم‌های زنده بوده و دارای نقش‌های حیاتی هستند. نوکلئوتیدهایی مثل ATP و GTP به عنوان حاملین انرژی بوده، این ترکیبات در ساختمان کوفاکتورهای NAD، FAD، آدنوزیل متیونین و کوآنزیم A و همچنین ترکیبات واسط بیوسنتتیک فعال شده مثل UDP- گلوکز  و CDP- گلیسرول شرکت دارند. بعضی از این ترکیبات نیز همچون cAMP و cGMA به عنوان پیام‌برهای ثانویه عمل می‌کنند. به طور کلی نوکلئوتیدها از طریق دو مسیر شامل مسیرهای از نو (de novo pathway) و مسیرهای بازیافت تولید می‌شوند. سنتز از نو شامل پیش‌سازهای متابولیکی یعنی اسیدهای آمینه، ریبوز 5- فسفات، دی اکسید کربن و آمونیاک بوده و این در حالی است که مسیر بازیافتی سبب چرخش مجدد  بازها و نوکلئوزیدهایی می‌شود که از تجزیه اسیدهای نوکلئیک به دست آمده‌اند. در این بخش به سنتز از نو بازهای پورینی پرداخته می‌شود. بازهای پورینی که شامل آدنوزین و گوانوزین هستند شامل دو حلقه است که سنتز آنها با انجام واکنش‌هایی بر روی مولکولی به نام 5- فسفو ریبوزیل 1- پیروفسفات (PRPP) انجام می‌شود.

چرخه سلولی

 

میوزفاصله بین انتهای یک تقسیم تا انتهای تقسیم دیگر تحت عنوان چرخه سلولی شناخته می­شود که در پروکاریوت­ها و از جمله باکتری­ها شامل دو مرحله سنتز  (synthesis) و تقسیم (division) می­باشد. چرخه سلولی در یوکاریوت­ها به دو مرحله اینترفازی شامل G2, S, G1 و مرحله M شامل تقسیم هسته (کاریوکینز) و تقسیم سیتوپلاسم (سیتوکینز) می­باشد.