teniposide

ترکیب  teniposide هم در انواع لوسمی­ها استفاده دارد.

مهمترین عوارضش هم، گوارشی و خونی هست و می­تواند ایجاد واکنش­های آلرژیک بکند. مکانیسم اثر این ترکیب مهار توپوایزومراز2 هست.

دسته دیگر از ترکیبات مورد بحث ترکیباتی هستند که جلوی میتوز را می‌گیرند (antimycotic agents).

با توجه به چرخه سلول، مرحله S مرحله سنتز DNA است، G2 مرحله premycotic است.

پس از آن وارد مراحل 4 گانه میتوز میشویم. در میتوز تشکیل میکروتوبول ها را داریم که با تشکیل دوک تقسیم به کروموزوم ها متصل میشوند و آن ها را جدا میکنند.

سپس در نهایت سلول به 2 قسمت تقسیم میشوند.

میکروتوبول ها ساختاری سیلندری دارند و از بخش هایی به نام tubulin ساخته شده اند.

توبولین ها خود دارای 2 بخش α-tubulin و β-tubulin هستند. توبولین ها از ناحیه آلفا به قسمت های قبلی متصل میشوند و ساختار helix مانند ایجاد میکنند.

 β-توبولین بخشی به نام binding site exchangeable GTP دارد که GTP به آن متصل میشود.

همین بخش در α-توبولین نیز هست با این تفاوت که در آن امکان هیدرولیز GTP وجود ندارد (nonexchangeable GTP binding site).

 

دارو های antimycotic بر توبولین ها اثر میگذارند.

دسته ای از آن ها تحت نام vinca alkaloids به exchangeable GTP binding site متصل می‌شوند.

دسته دیگر taxan ها هستند که به β-توبولین در جایی دور تر از exchangeable GTP binding site متصل میشوند.

دسته سومی نیز از ترکیبات antimycotic وجود دارند که در سرطان نقشی ندارند و در درمان نقرس نقش دارند. (colchicine)

یکی از ویژگی های میکروتوبول این است که دائما قسمت هایی از انتهای (minus) آن جدا شده و قسمت های جدید به سر آن (plus) اضافه میشود.

سرعت این 2 فرایند مهم است. اگر سرعت اضافه شدن توبولین ها برابر یا بیشتر از سرعت حذف باشد رشته در حالت فعال است.

 اما اگر سرعت هیدرولیز توبولین ها از سرعت پلیمریزه شده بیشتر باشد رشته در حالت تحلیل رفتن قرار میگیرد و در مرحله میتوز نمیتواند عمل کند.