بافت پوششی (اپی تلیوم)

لطفا برای بهتر شدن شرایط داروسازی کشور و بهبود سلامت عمومی ایران در نظر سنجی زیر شرکت کنید.

کلیک کنید

بافت پوششی یا اپیتلیوم بافتی است که از سلول‌های چندضلعی اجتماع یافته‌ای تشکیل شده‌است که پوشش سلولی سطوح خارجی و داخلی بدن از جمله پوست، دیوارهٔ رگ‌ها و حفره‌های کوچک را می‌پوشاند. 

بسیاری از غدد نیز از بافت پوششی تشکیل شده‌اند. این بافت در بالای بافت همبند قرار گرفته‌است و این دولایه توسط غشای پایه از هم جدا می‌شوند. در زبان یونانی، اپی، به معنای روی یا بالای و تلی به معنای بافت می‌باشد.

 بافت‌های پوششی دارای رگ‌های خونی در اطراف خود نمی‌باشند و بنابراین از طریق نفوذ غذا از بافت‌های زیرین همبند، تغذیه می‌کنند. بافت‌های پوششی می‌توانند به صورت خوشه‌ای از سلول‌ها موجود باشند و به عنوان غدد درون‌ریز و غدد برون‌ریز عمل کنند. غذذ درون‌ریز و برون ریز به شدت با رگهای خونی احاطه شده‌اند و از طریق آن تغذیه می‌کنند. 

در انسان بافت پوششی به عنوان یکی از ۴ بافت پایه به‌شمار می‌آید. ۳ بافت دیگر بافت‌های همبند، عضلانی و عصبی هستند. مادهٔ بین سلولی این بافت بسیار اندک است. اتصال بین سلول‌های این بافت به دلیل وجود سلول‌های چسبندگی، درهم‌فرورفتگی‌های غشا و اتصالات بین سلولی بسیار قوی است. 

غشای پایه شبکه‌ای از پروتیین‌های رشته‌ای و پلی ساکاریدهای چسبناک است.

 

 

بافت شناسی

 

بافت شناسی قسمتی از علوم دریافتاست که ساختمان میکروسکوپی ارگانهای مختلف بدن را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد. یادگیری جزئیات ساختمانی ارگانها و اعضای مختلف برای فهم فعالیت فیزیولوژیک و تغییرات پاتولوژیک آنها ضروری است بنابراین بافت شناسی علمی مستقل نبوده و مرتبط با سایر شاخه‌های علم پزشکی و یکی از پایه‌های اصلی علوم پایه پزشکی مورد توجه قرار گیرد. بدن جانواران از بافتهای متعددی ساخته شده است که هر کدام وظایف مخصوص به خود را دارند. در زیر به اختصار به هر کدام از آنها اشاره می‌شود.

 

انواع بافت های بدن

هر بافت مجموعه‌ای از سلولهای تخصص یافته می‌باشد که کار معینی را انجام می‌دهند. بافتهای بدن به چهار دسته اصلی به نامهای پوششی ، همبند یا پیوندی ، عضلانی و عصبی تقسیم می‌شوند. بافتهای غضروفی ، استخوانی و خونی بافتهای همبند تخصص یافته محسوب می‌شوند. یادگیری جزئیات ساختمانی ارگانها و اعضای مختلف برای فهم فعالیت فیزیولوژیک و تغییرات پاتولوژیک آنها ضروری است. بنابراین بافت شناسی نه تنها به عنوان علمی مستقل نمی‌تواند مطرح گردد بلکه بهتر است مرتبط با سایر شاخه‌های علم پزشکی و به عنوان یکی از پایه‌های اصلی علوم پایه پزشکی مورد توجه قرار گیرد. ابزار کار اصلی در زمینه بافت شناسی انواع میکروسکوپها می‌باشد.

بلور کردن ، جدا کردن اجسام از یکدیگر و تهیه اسید ارتوبوریک (H3BO3)

بلور شدن یکی از راه هایی است که برای خالص کردن اجسام جامد به کار می رود.

اگر محلولی اشباع از یک ماده حل شدنی در یک حلال داشته باشیم ، ذرات ماده حل شدنی می توانند به هم متصل شده و جامد شوند که این عمل ، بلور شدن یا crystallization  نامیده می شود.

معرفی کلی بوراکس:

بوراکس : اصطلاح بوراکس به تعدادی مواد معدنی مربوط و وابسته یا ترکیبات شیمیایی که در محتوی آب کریستاله متفاوت اند داده میشود ولی معمولا به دکاهیدرات(ده هیدراته)ها اطلاق میشود .بوراکس تجاری معمولا بصورت جزئی دهیدراته است. واژه ی بوراکس از (بورق) عربی به معنای سفید ̨ چیزی که در اصل از واژه ی پهلوی (بورک) گرفته شده که ممکن است پتاسیم نیترات یا فلاکس دیگری باشد که اکنون به نام بوره شناخته میشود.نام دیگر بوراکس نتکار(بوره طبیعی) که یک واژه ی سانسکریتیست میباشد . بوراکس برای اولین بار در بسترهای خشک دریاچه در تبت کشف شد و از مسیر ابریشم وارد کشور عربستان شد.

بوراکس، کانی اصلی دکا هیدرات Na2B4O7. 10H2O و 5/36% B2O3=از مهمترین کانی‌های گروه بوراته محسوب می‌شود و به صورت بلورهای مونوکلینیک شیشه‌ای روشن تا مات و یا اجزاء بلوری اتفاق می‌افتد. در هوای خشک با از دست دادن مقدار آب، سفید رنگ شده و به کانی‌ پودری سفید تیره‌ای بنام تینکالگونیت تغییر می‌یابد. بوراکس دارای ظاهری چرب و تقریباً شیرین است، براحتی قابل سوختن بوده و در آب گرم حل می‌شود. بوراکس با ارزش‌ ترین ترکیب بوراته برای تهیه مواد شیمیایی تصفیه شده و هم بصورت یک ماده خام می‌باشد.

مکانیسم روش های تشخیص و تعیین مقدار آهن در بدن در آزمایشگاه های تشخیص طبی

 

برای کسب درآمد وارد لینک زیر شده و ارز دیجیتال pi را استخدام کنید. کد دعوت: wight

https://minepi.com/wight

 

 

 

 

آهن (IRON ):

 

 

بدن برای ساخت هموگلوبین و انتقال اکسیژن به ماهیچه ها (میوگلوبین) نیاز به عنصر آهن دارد. اگر آهن بدن پایین باشد، تمام سلول های بدن به خصوص سلول های ماهیچه ای در بزرگسالان و سلول های عصبی در کودکان نمی توانند عملکرد مناسب خود را انجام دهند. میزان مناسب آهن در محدوده 155 - 40 قرار دارد و اگر در آزمایش فرد مقدار آن کمتر از محدوده نرمال بود، در آزمایش بعدی نیاز به تست فریتین (برای تشخیص کم خونی دقیق تر است) می باشد.

 

 

اندازه گیری آهن خون

 

 

سنجش میزان آهن سرم با دو تست TIBC و SI انجام می شود. آهن موجود در مواد غذایی پس از خورده شدن از طریق مخاط روده جذب می گردد. در مخاط  پروتئینی به نام آپوفریتیتن که توسط سلولهای اپتلیال مخاط روده ساخته می شود، ترکیب گشته و مجموعه این دو در کبد، طحال و مغز استخوان ذخیره می شود.

 

 

شکل دیگر آهن در بدن هموزیدرین می باشد. ساختمان پروتئینی فریتین ایجاب می کند که بدن راحت تر از این آهن استفاده کند. لذا در موارد لزوم ابتدا ازفریتین و سپس از هموزیدین استفاده می شود. آهن در خون با پروتئین دیگری به نام ترنسفرین اتصال یافته و انتقل می یابد. آهن بدن در ترکیب عضلات، گلبول های قرمز وبرخی آنزیمها وجود دارد.

 

 

شایع ترین علت آنمی ( کم خونی) کمبود آهن می باشد. خونریزی های مزمن نظیر خونریزی از سیستم دستگاه گوارش و یا دوره عادت ماهانه در خانم ها از علل اصلی فقر آهن می باشد. در 20% بیماران مبتلا به زخمهای مزمن دهانی، کمبود آهن زمینه ساز زخمهای شبه آفتی و سایر زخمها می باشد.

 

 

کمتر از 1% از آهن بدن به صورت ترنسفرین در خون وجود دارد.