اسیدهای آمینه واحدهای ساختاری (مونومر) که پروتئین را تشکیل می دهند. آنها با هم به پیوستن به شکل زنجیر پلیمر کوتاه به نام پپتید و یا زنجیره طولانی به نام هم پلی پپتید و یا پروتئین را تشکیل می دهند. این پلیمرها خطی و غیر منشعب و هستند، هر اسید آمینه در زنجیره متصل به دو اسید آمینه همسایه است. روند ساخت پروتئین به نام ترجمه این طور است که شامل علاوه بر انجام مراحل به صورت گام به گام از افزوده شدن اسیدهای آمینه به زنجیره در حال رشد پروتئین توسط ریبوزیم است. ریبوزوم یک اندامک بدون غشاست که نقش اصلی را در انجام ترجمه دارد. نظمی که در آن فرآیند تشکیل پپتید از اسیدهای آمینه وجود دارد، از طریق کد ژنتیکی از یک قالب mRNA ژن است، که خود RNA فرآیند رونویسی از DNA تشکیل شده است.
برای مشاهده مطلب در مورد رونویسی کلیک کنید.
بیست و
دو اسیدهای آمینه به طور طبیعی به پلی پپتید گنجانیده و اسیدهای آمینه پروتئوژنیک یا طبیعی گفته می شود. از این
تعداد، 20 توسط کد ژنتیکی جهانی کد گذاری. باقی مانده 2 عدد هستند به نام های
سلنوسیستئین و پیرولیزین، به پروتئین توسط مکانیسم های مصنوعی منحصر به فرد گنجانیده
شده است. سلنوسیستئین گنجانیده شده است که mRNA ژن حال ترجمه شامل یک
عنصر SECIS، که باعث UGA کدون به رمز سلنوسیستئین به جای یک کدون توقف. پیرولیزین
توسط برخی از آرکی متان در آنزیم های که از آن استفاده برای تولید متان استفاده می
شود. این است که برای با کدون UAG، است که به طور معمول یک کدون توقف در دیگر موجودات کد شده است. این کدون UAG است که توسط یک دنباله پایین
دست PYLIS است.
