ساختار پروتئین ها و انواع پروتئین ها و آلزایمر
ساختار پروتئین ها و انواع پروتئین ها و آلزایمر
Pegvisomant
روی گیرندههای هورمون رشد در کبد مینشیند و از انتقال هورمون رشد و آزاد شدن IGF-1 جلوگیری میکند.
Pegvisomant مثل هورمون رشد است که چند آمینواسید آن متفاوت است و همینطور که از اسمش پیداست گروههای PEG (پلی اتیلن گیلیکول) به آن متصل است که معمولا این اتصالات از طریق گروه لیزین است.
Pegvisomant بخاطر بالکتر بودن به هورمون رشد اجازهی متصل شدن نمیدهد. نام تجاری داروی آن somavert® است.
سه پلی ساکارید مشهور نشاسته، سلولز و گلیکوژن می باشند. هر سه این پلی ساکارید ها از گلوکز ساخته شده اند اما از نظر روش اتصال گلوکز ها به هم و ساختمان فضای متفاوت هستند.
مشتقات مونوساکاریدها:
احیا: احیای قسمت کربونیلی قند و ایجاد پلی ال و ایجاد آسیب های چشمی مثل آب مروارید
اکسید: کربن ۱ در خارج از بدن و کربن ۶ در داخل بدن ) بدن به جای کربن ۱، کربن ۶ را به طور اختصاصی اکسید میکند. این مشتقها
هستند که برای محلول کردن مواد نامحلول و دتوکسیفای کردن مواد سمی و مضر در بدن استفاده میشوند(.
AMP و G6P ،ATP استری: مثل
آمینی: آمینه شدن قسمتی از قند
اسید پیروویک نوعی آلفاکتواسید است. )گروه اسیدی و کتونی در کنار هم و بر کربن آلفا یک گروه کتونی موجود است.
در حقیقت قند بالا به صورت راست راست، چپ راست یا همان اپی مر ۲ است، که نشانگر قند مانوز است. کربن ۲ آمینه شده، پس مانوزآمین بدست میآید. در یک واکنش مولکول پیروییک اسید با این مشتق آمینی واکنش داده است و مولکول نورامینیک اسید را شکل داده است. در این مولکول گروه هیدروکسیل کربن ۶ )در شکل مشخص است( به گروه کتونی حمله می کند و تشکیل همیکتال میدهد. یک گروه استیل به آمین اضافه میشود و سیالیک اسید را میسازد.
دی ساکاریدها:
از مهمترین دیساکاریدهایی که وجود دارد، میتوان ساکاروز، مالتوز، لاکتوز و ترهالوز را نام برد.
دیساکاریدها از واکنش تراکمی بین دو مونوساکارید بوجود میآید و یک استال را از واکنش همیاستال و هیدروکسیل بوجود میآورد.
طبق قرار داد، برای کشیدن بیومولکول های مختلف به صورت زیر عمل میکنیم:
ترمینال سمت چپ کشیده میشود. )همان گروه آمینی آمینواسید است.( N الف( در پروتئین ها
ب( در نوکلئیک اسید ها ’ 5 سمت چپ کشیده میشود.
سمت راست کشیده میشود. reducing end سمت چپ و Non-reducing end ج( در کربوهیدرات ها
چون این کربن در پیوند استال شرکت میکند، non-reducing end کربن ۱ همیشه اکسید میشود و گروه دیگر را احیا میکند. اما در یک را میسازد. reducing end دیگر نمیتواند اکسید شود. ولی اگر کربن ۱ در واکنش استال شرکت نکند، میتواند نقش احیاکننده را بازی کند
در مورد نشاسته مولکول آن حالت مارپیچی دارد. اما نشاسته به دو شکل یافت می شود
1- آمیلوز: رشته مارپیچی آمیلوز بدون شاخه و انشعاب است.
2- آمیلوپکتین: که دارای انشعاب است.
ساختمان گلیکوژن شباهت زیادی به نشاسته دارد و هردو نقش ذخیره گلوگز را انجام می دهند. گلوکز مولکول کوچکی است به راحتی در آب حل می شود و با مواد دیگر ترکیب می شود و از بین می رود. برای اینکه این اتفاق نیفتد مولکول های گلوکز به هم متصل می شوند و مولکول های بزرگ نشاسته و گلیکوژن را می سازند تا گلوکز ذخیره شود و از بین نرود.
نشاسته وظیفه ذخیره گلوکز در گیاهان را بر عهده دارد. اما گلیکوژن وظیفه ذخیره گلوکز را در جانوران و قارچ ها را برعهده دارند. تفاوت دیگر اینست که انشعابات و شاخه ها در گلیکوژن بیشتر از نشاسته است.
اما سلولز یک مولکول خطی است و حالت مارپیچی مولکول های نشاسته و گلیکوژن را ندارد. مولکول سلولز برخلاف مولکول های گلیکوژن و آمیلوپکتین شاخه و انشعاب ندارد. تفاوت دیگر اینست که سلولز برخلاف نشاسته و گلیکوژن که وظیفه ذخیره گلوکز را برعهده دارد وظیفه ساختاری دارد و در ساختمان دیواره سلولی گیاهان به کار می رود.
فراوانترین پلیساکاریدهای موجود در طبیعت نشاسته ، گلیکوژن و سلولز هستند. در ساختمان مولکولی این مواد بیش از 500 مونومر منو ساکارید وجود دارد و وزن مولکولی آنها بیشتر از یک میلیون است. معمولی ترین منوساکاریدی که برای ساختن پلیساکاریدها بکار رفته ، گلوکز است.