آنتراسایکلین ها

ترکیبات چندحلقه‌ای (متفاوت از تتراسایکلینها)
داراری قسمت های قندی
معمولا داراری ۴ حلقه که ۳ حلقه به صورت آنتراکینون (حلقه‌ی مسطح) است و حلقه‌ی کناری (حلقه‌ی D) که به صورت اشباع نشده ‌است (حلقه سمت راست در ترکیب های زیر).

در قسمت قندی ، گروه هیدروکسی می‌تواند پایین یا بالا قرار بگیرد.در قسمت انتهایی ترکیب،R  می‌تواند OH یا H باشد.  

انواع ترکیبات این دسته: daunorubicin (DNR)  epirubicin(EPI), Doxorubicin(DOX),  Idrabicin (IDA)
مهمترین کاربرد این ترکیبات در سالید تومورها می‌باشد.
در لنفوم ها، کارپوسیس سارکوما مورد استفاده قرار می‌گیرند.
سالید تومورها بسیار مهم هستند زیرا چندین مرحله شیمی‌درمانی نیاز دارد.

Doxorubicin
Daunorubicin یکی از ترکیباتی است که برای تهیه ترکیبات دیگر از جمله Doxorubicin استفاده می‌شود.

این دو ترکیب یک بخش آنتراکینون (۹و۱۰ـ آنتراکینون) و یک قسمت سیکلوهگزان، گروه هیدروکسی، گروه کربونیل، قسمت قندی از نوع آمینو دارند.
این ترکیبات باعث مهار توپوایزومراز۲ می‌شوند. روی DNA قرار می‌گیرند و مانع از باز شدن کلاف آن می‌شود و روند تکثیر ادامه نمی‌یابد.

مهمترین مشکلی که این ترکیب، احتمال دارد داشته باشد مقاومت داروییِ تومورها به این دارو است.

 اما مشکل دیگر این دارو، احتمال  ایجاد cardiotoxcity (سمیت قلبی) در این ترکیبات است. به همین علت برای این دارو باید دوز بیشینه­ی  600 رعایت شود.
(بطور مثال فردی با 2 مترمربع سطح بدن، نباید روزانه بیشتر از 1200 میلی­گرم از این دارو مصرف کند.)
مصرف بیش از حد این دارو باعث انباشته شدن دارو در بدن می­شود که سمیت قبلی را در پی دارد.
 (عارضه اصلی این دارو، همین cardiotoxcity است.) عوارض جانبی و کم خطرتر برای این دارو، عوارض پوستی ، ریزش مو و عوارض گوارشی هستند.

Daunorubicin
مشتق دیگر از این ترکیبات، Daunorubicin است.

Daunorubicin زودتر از ترکیب قبلی وارد بازار شده­است و پیش‌ساز ترکیب Doxorubicin است.
این دارو، طیف اثر باریک ­تری دارد ولی در عوض سمیت کمتری دارد.
در انواع لوسمی­ها استفاده می­شود. عوارض جانبی این دارو، مثل ترکیبات قبلی است. البته سمیت قلبی کمتری دارد. ولی انتظار می‌رود که سمیت خونی بیشتری داشته باشد.
Epirubicin
مشتق دیگر این ترکیبات Epirubicin است.

در این ترکیب، به هیدروکسیِ ناحیه قندی دقت شود که به حالت اکوتریال تبدیل شده است. (اپی­مر Doxorubicin است)
در درمان بسیاری از سرطان­ها کاربرد دارد. مهمترین مزیت این ترکیب، کاهش احتمال cardiotoxcity است. (می­توانیم دوزهای بالا استفاده کنیم.)
 این ترکیب در انواع سرطان­های سینه و لنفوم­ها کاربرد دارد و اگر بصورت خوراکی مصرف شود؛ فراهمی زیستیِ نزدیک به حالت تزریقی است. (استفاده آسان و عوارض کمترپوستی و سمیت قلبی)
Trabectedin
ترکیب زیر، یک آلکالوئید است که از بدن یک بی­مهره دریایی استخراج شده است. 
ظاهر پیچیده­ی این ترکیب، در واقع حقله­های تترا هیدرو ایزو کینولین هست؛ که با واسطه­هایی به همدیگر متصل شده­اند.
 ناحیه فعال این ترکیب کربن موقعیت 21 است.
مکانسیم عمل این ترکیب، DNA alkylation است.

این ترکیب، داروی اختصاصی برای درمان برخی سرطان­ها هست و زمانی از این ترکیب استفاده می­شود که داروهای دیگر عاجز باشند.
(مثلاً در سرطان سینه و تخمدان، این ترکیب استفاده شده و اثرات خوبی از آن دیده شده­است)