هورمون های شادی آور در بدن

دوپامین

دوپامین یک ماده انتقال دهنده ی عصبی است و بین این ماده و ارتباطات اجتماعی افراد، رابطه ی بالایی دیده شده است. در واقع می توان این ماده را پاداش سیستم مغزی به بدن دانست.

اگر در محل کارتان مورد ستایش و تمجید از طرف مافوق تان قرار گرفته اید بدانید ترشح دوپامین در بدن تان کافی است. همچنین رفتار لذت جویی نیز ناشی از تأثیرات همین ماده ی شگفت انگیز خواهد بود.

می توانید با تنظیم اهداف واقع بینانه و روش های سالم در زندگی میزان ترشح این انتقال دهنده را در بدنتان افزایش دهید.

سروتونین

سروتونین نیز نوعی انتقال دهنده ی عصبی است  و به طور عمده  در دستگاه گوارش، پلاکت ها و سیستم عصبی مرکزی حیوانات و همین طور انسان یافت شده است.

این ماده نزد افکار عمومی به عنوان جاری کنندهٔ "احساس خوب" شناخته می شود. موثرترین راه برای افزایش سطح سروتونین بدن، ورزش منظم و روزانه است.

یکی از دلایلی که پیاده روی سریع خلق و خو را بهبود می بخشد نیز همین افزایش تولید سروتونین می باشد.

اُکسی توسین

اکسی توسین، هم به عنوان یک انتقال دهنده ی عصبی و هم به عنوان یک هورمون در بدن عمل می کند. این ماده را به نام "ماده ی عشق" می شناسند و نقش اساسی در ارتباط عاشقانه و تولیدمثل جنسی در قبل و بعد از زایمان دارد.

محققان با بررسی اثر اکسی توسین بر زنان به تأثیر این ماده بر میزان رضایتمندی از زندگی پی برده اند. این ماده در واقع نقش فیزیولوژیکی و شادی بیشتری در زنان نسبت به مردان دارد.

وقت گذراندن با عزیزان و مهربان بودن ناشی از وجود این ماده در بدن می باشد. از طرفی استرس می تواند میزان اکسی توسین را کاهش دهد. بنابراین سعی کنید بیش از همیشه برای کنترل استرس تان به فکر چاره باشید.

استروژن

استروژن به کمک سروتونین از شما در برابر تحریک پذیری و اضطراب محافظت می کند و در تثبیت خلق و خو موثر است.

استروژن با شروع یائسگی و با وجود عواملی مانند سیگار کشیدن و ورزش شدید کاهش می یابد. عدم تعادل استروژن-پروژسترون در دوران یائسگی می تواند بر روی خلق و خو اثر منفی بگذارد.

کنترل استرس می تواند در حفظ تعادل این ماده کمک کننده باشد، زیرا ترشح هورمون های استرس نظیر کورتیزول با استروژن تداخل داشته و بر ساختار و عملکرد هر دو ماده اثر منفی می گذارد.

پروژسترون

این هورمون به شما در داشتن خواب بهتر، جلوگیری از بروز اضطراب، جلوگیری از تحریک پذیری و نوسانات خلقی کمک می کند.
سطح پروژسترون در زنان یائسه کاهش می یابد و این روند افولی با افزایش استرس و مصرف غذاهای ناسالم شدت می گیرد.

اندورفین

اندورفین در واکنش به درد و استرس ترشح می‌شود و به تسکین اضطراب و افسردگی کمک می‌کند. موجی از “جان تازه” و “سرخوشی” که هنگام دویدن  تند و پس از آن در دونده ایجاد می‌شود حاصل اندورفین است. این هورمون درست مانند مورفین، به عنوان داروی مسکن و آرام‌بخش عمل می‌کند و درک ما را نسبت به درد از بین می‌برد.

 

لطفا در نظر سنجی وبسایت شرکت کنید و در صورت امکان اندیشه خود را در ارتباط با این مطلب در قسمت نظرات بنویسید.