2-Arylimidazoline
ساختار
های2-Arylimidazoline را به یاد داریم که
α1-Agonistsبوده
و روی رسپتور آلفا موثر
اند.
وجود استخلاف های لیپوفیل مانند متیل یا کلر در موقعیت ارتو حلقه آریل، باعث زاویه دار شدن حلقه ها نسبت به یکدیگر و بروز اثرات آگونیستی میشود.
اگر در ناحیه پارا استخلاف t-Butyl بگذاریم، تبدیل به α1 selective میشوند.
مانند Xylometazoline و Oxymetazoline
α1 selectiveها به علت pKa بالای خود (9-11) در pH فیزیولوژیک بیشتر به حالت یونیزه بوده و نمیتوانند از BBB عبور کنند و وارد CNS شوند در نتیجه بر رسپتور های α2 مرکزی اثری نداشته و بر روی α1 های محیطی موثرند.
دو تا کلر موجود در ناحیه ارتو حلقه بنزنی در ساختار clonidine باعث:
1) الکترون کشندگی دو کلر موجب کاهش pKa گروه گوانیدین مجاور از حدود 13.6 به 8.3 شده و افزایش درصد حالت غیر یونیزه دارو در pH فیزیولوژیک را به همراه دارد که امکان عبور آن از BBB و ورود به CNS را فراهم میکند،
2) لیپوفیل بودن ساختار
3)وجود استخلاف در ناحیه ی ارتوی حلقه
که باعث زاویه گرفتن دو حلقه و عدم قرارگیری آنها در یک صفحه نسبت به هم میشود. نبود این استخلاف ها باعث هم صفحه شدن دو حلقه نسبت به هم و بروز اثرات آنتاگونیستی میشود. مانند دو داروی Tolazolone و Phentolamine که nonselective α-antagonist imidazoline هستند.
- ۹۷/۱۱/۲۲