لب های مخ (بررسی تخصصی)
لوب آهیانه‌ای یا لَختهٔ آهیانه‌ای بخشی از مغز جانوران است.
لوب آهیانه‌ای بخش بالایی وسط نیم‌کره مغز است که بین لوب پیشانی و لوب پس‌سری و بالای لوب گیجگاهی قرار دارد.
حس بساوایی، ادراک فضایی، ادراک دیداری، بازشناسی اندازه‌ها، رنگ و اشکال از یکدیگر و احساس درد از کارکردهای این لوب است.
لوب آهیانه‌ای با چهار مرز اندام شناسی تفکیک و مشخص می‌شود. شیار مرکزی که به آن شیار رولاندو هم گفته می‌شود، لوب آهیانه‌ای را از لوب پیشانی جدا می‌سازد. شیار آهیانه‌ای - پس سری نیز این لوب را از لوب پس سری جدا می‌سازد. شیار جانبی یا شیار سیلویان، مهمترین مرز جانبی است که این لوب را از لوب گیجگاهی جدا می‌کند. و شیار میانهٔ مغز نیز این لوب را به دو قسمت تقسیم می‌کند.
لوب پس‌سری مرکز پردازش اطلاعات دیداری در مغز پستانداران است.
این لوب عقب‌ترین بخش نیم‌کره مغز است و قسمت کوچکی از سطح پشتی-جانبی آن را تشکیل می‌دهد.
لوب پس‌سری به چندین ناحیهٔ عملکردی بینایی تقسیم می‌شود. هر ناحیه دربرگیرندهٔ نقشة کاملی از همهٔ چیزهایی است که دیده می‌شوند. نقش مهم لوب پس‌سری این است که دربرگیرندهٔ قشر اولیه بینایی است.
لوب گیجگاهی یکی از چهار لوب اصلی مخ است.
ذخیره حافظه جدید، پردازش اطلاعات حواس شنوایی و بینایی ، درک زبان و سازماندهی از کارکردهای این لخته از مغز هستند.
گاه در برخی افراد در مورد بدبویی دهان، توهم بویایی پیش می‌آید. این توهم که معمولاً کوتاه‌مدت است به ندرت نشانه‌ای از صرع لوب گیجگاهی مغز است.
لوب پیشانی یا لوب قدامی بخشی از مغز پستانداران است.
محتوای شخصیتی، چاره‌یابی، هیجانات، تمرکز، داوری، سخن گفتن و حرکات ارادی از کارکردهای این لخته از مغز هستند. لوب پیشانی بیشترین تعداد نورون های حساس به دوپامین را داراست .
برای سالیان سال تصور می شد که این قسمت از مغز دچار فرگشت زیادی شده است و باعث شده است که لوب پیشانی انسان بزرگتر شود و از این رو اعتقاد داشته اند که انسان اخیر به این علت باهوش تر از پیشینیان خویش است. اما تحقیقات اخیر نشان داده است که این چنین نیست و لوب پیشانی انسان چندان از میمون های بزرگ، بزرگتر نیست.
