لایه پیگمانته

خارجی ترین لایه ی شبکیه که به choroid لایه عروقی چسبیده است.

 اعمال:

1 ) این لایه سرشار از رنگدانه های ملانین است. این رنگدانه اهمیت بسیار بالایی دارد زیرا اگر این لایه سیاه نبود، موج نوری نمی توانست به

راحتی از آن عبور کند و به فوتورسپتورها برسد و دائما منعکس می شد و قسمت های مختلف شبکیه را تحریک می کرد. افراد دارای بیماری

زالی )آلبینو( هستند، در این ناحیه از شبکیه ملانین ندارند و بنابراین مشکل بینایی داشته و ناگزیرند که دائما از عینک آفتابی استفاده کنند.

2 ) لایه ی پیگمانته با این که سلول عصبی نیست اما برای سلول های عصبی بسیار مهم است. این سلول ها دارای پایک هستند و قسمت خارجی

فوتورسپتورها را دریافت می کنند و آن ها را تغذیه می نمایند. هنگام Retinal detachment ، پایک ها از فوتورسپتورها فاصله گرفته و

دیگر نمی توانند آن ها را تغذیه کنند )اگر فاصله بیش از 50 میکرون باشد( و سلول ها دچار مشکل و در نهایت مرگ می شوند.

3)فاگوسیتوز: فوتورسپتورها دائما فوتوپیگمان ها را ساخته و جایگزین فوتوپیگمان های قبلی می کنند. این لایه در جمع آوری مواد دفعی مثل

فوتو پیگمان های قدیمی نقش مهمی دارد.

4 ) یکی از محل های ذخیره ی ویتامین A هستند. ویتامین A از پیش ساز های ساخت فوتوپیگمان ها می باشد.

ویژگی های مشترک: دارای فوتوپیگمان هایی هستند و نسبت به نور حساسند. ) function یکسان (

تفاوت ها: مخروط ها برای دید detail ما و دید رنگی ما ضروری اند )دید فوتوپیک( اما استوانه ها برای دید ابتدایی ما یعنی دیدی که در

حیوانات هم وجود دارد ضروری اند که به آن دید اسکوتوپیک می گویند )دید باستانی، فقط میزان نور(. تعداد استوانه ها بسیار زیاد است )حدود

100 تا 200 میلیون( در حالی که تعداد مخروط ها 2 تا 6 میلیون است.محل قرارگیری و اتصالات آن ها نیز مهم است و باعث به وجود آمدن

دید جزئی می شود ولی در کل function آن ها با هم مشابه است ) یعنی مسیری که موج نوری را که دارای انرژی الکترومگنتیک است به

انرژی الکتریکی تبدیل می کنند.(

فوتورسپتورها دارای 4 قسمت اند: قطعه خارجی، قطعه داخلی، هسته و محل سیناپس. مهم ترین قسمت آن قطعه خارجی است که فوتوپیگمان ها

در آن قرار گرفته اند و آن را به نور حساس می کند. قطعه خارجی دارای چین خوردگی های غشایی متعددی است که سطح آن را افزایش می دهند،

علت این افزایش سطح هم این است که فوتوپیگمان ها پروتئین های غشایی هستند و در نتیجه هر مقدار سطح غشا بیشتر باشد، مقدار فوتوپیگمان

ها هم بیشتر است. بنابراین سلول های استوانه ای چون دارای چین خوردگی غشایی بیشتری هستند، نسبت به مخروطی مقدار فوتوپیگمان بسیار

بیشتری دارند و به همین علت است که حساسیت بسیار بالایی به نور دارند و حتی یک فوتون نور هم می تواند استوانه ها را تحریک کند، در حالی

که برای تحریک شدن مخروط ها 100 ها فوتون نور لازم است.