تکامل گیاهان حیات در مراحل اولیه تاریخ زمین شناسی زمین آغاز شده است

گیاهان مشابه سایر موجودات زنده، طی مدت زمان طولانی دستخوش تکامل شده Evolved) ) و تغییرات متعددی را متحمل شده اند.

سیاره زمین (توده ای از غبار و گاز که در روی محوری به حول ستاره خورشید می چرخید)، عمری در حدود 6.4 میلیارد سال دارد.

اعتقاد بر این است که زمین متحمل بمباران های شهاب سنگی مرگباری شده که تا حدود 3.9 تا 3.8 میلیارد سال پیش ادامه داشته است. برخورد این قطعات بزرگ به سیاره زمین، به حفظ گرمای آن کمک می کرد.

با آغاز خنک شدن زمین مذاب، طوفانهایی سهمگین به همراه صاعقه و آزادسازی انرژی الکتریکی رخ داده و همچنین آتشفشان های گسترده منجر به فوران مواد مذاب به درون آب و جوشیدن آب میشد. قدیمی ترین فسیل های شناخته شده مربوط به حدود 3.5 میلیارد سال پیش است که در صخره های مناطق غربی استرالیا یافت شده است (شکل ۱-۲).

این ریز فسیل ها متشکل از انواع مختلفی از میکروارگانیسم های رشته ای نسبتا ساده شبیه به باکتری ها هستند. استروماتولیت های (Stromatolites) باستانی نیز عمری تقریبا برابر با این ریزفسیل ها دارند.

این توده های میکروبی فسیل شده متشکل از لایه های حاوی میکروارگانیسم های رشته ای و سایر میکروارگانیسم ها به همراه رسوبات به دام افتاده در بین آنها هستند.

استروماتولیت های امروزی نیز در برخی نواحی شکل ۱-۱ حیات بر روی کره زمین. بر اساس اطلاعات موجود، از بین ۹ سیاره موجود در منظومه شمسی، تنها بر روی زمین، حیات وجود دارد.

این سیاره، به طور مشخصی با سایر سیارات تفاوت دارد. از فاصله دور، زمین به صورت آبی و سبز مشاهده شده و به مقدار کمی درخشان است.

رنگ آبی، به خاطر وجود آب، رنگ سبز به خاطر کلروفیل و رنگ درخشان ناشی از انعکاس نور خورشید از طریق لایه گازی احاطه کننده سطح این سیاره است.

حداقل تا جایی که ما اطلاع داریم، حیات وابسته به این خصوصیات نمایان زمین است.

همچون نواحی اقیانوسی کم عمق و گرم موجود در سواحل استرالیا و باهاما تشکیل میشوند

بنابراین، تا حدود 1.5 میلیارد سال، پروکاریوتها تنها اشکال حیات موجود در روی کره زمین به حساب می آمدند. این به اصطلاح ریز فسیل ها، با بزرگنمایی ۱۰۰۰ برابر نشان داده شده اند.

استروماتولیت های باستانی نیز توسط باکتری های رشته ای مشابهی یک مسأله این است که آیا حیات در خود کره زمین ایجاد شده و یا از طریق فضا و به وسیله اسپورها (سلول های زایشی مقاوم) و یا ابزارهای دیگری به روی زمین منتقل شده است؟

به عنوان مثال، ممکن است حیات در روی کره مریخ تشکیل شده باشد، سیاره ای که تاریخ اولیه موازی با زمین داشته است. شواهد محکم در این ارتباط، اولین بار توسط کاوشگر Opportunity در سال ۲۰۰۴ به دست آمد که با کشف آثاری از آب در این سیاره، زمانی احتمال حیات در این کره را افزایش داد (شکل ۱-۳).

 در سال ۲۰۰۸، کاوشگر مریخ Phoenix مقادیر زیادی آب یخ را در نزدیکی سطح خاک مریخ کشف نمود.

به علاوه، با استفاده از امکانات این کاوشگر، چرخه روزانه آب ثبت شد: هنگام صبح، بخار آب ناشی از آب یخ موجود در بخش های تقریبأسطحی مریخ و همچنین آب متصل به ذرات خاک، به اتمسفر مریخ رها شده و هنگام شب، متراکم شده و به واسطه نیروی جاذبه به سمت سطح مریخ سقوط می کند.

گرچه بخش عمده کریستال های یخ به هنگام سقوط از لایه مرزی اتمسفر مریخ، تبخیر میشوند، ولی در سطح مریخ، بارش برف مشاهده شده است.

هیچ نوع مولکول الی یا اثری از فعالیت زیستی در زمان حال با گذشته توسط این کاوشگر یافت نشد. با این حال، با توجه به ورود دائمی انواع خاصی از سنگ های آسمانی محتوی مقادیر قابل توجه مواد آلی، ممکن است انتظار رود که مولکولهای آلی در خاک مریخ حضور داشته باشند. سنگ های آسمانی که به سمت زمین سقوط کرده اند، محتوی اسیدهای آمینه و مولکول های آل کربنی همچون فرمالدهید هستند. با این حال، ما فرض خود محوریت شروع حیات از روی کره زمین ادامه خواهیم داد.