تکامل جوامع
یورش گیاهان به خشکی، سیمای قاره ها را دستخوش تغییر کرد. با نگاه کردن به پایین از درون یک هواپیمای در حال گذر از یکی از مناطق بیابانی گسترده موجود در روی زمین و یا یکی از نواحی کوهستانی، می توان تصور نمود که زمین قبل از ظهور گیاهان، به چه شکلی بوده است. حتی با پیاده روی در این نواحی، میتوان تنوع حیرت انگیزی از گیاهان را مشاهده نمود که نواحی صخره ای و شنی را پوشانده اند.
در نواحی از زمین که اقلیمی معتدل تر و بارندگی بیشتری حاکم است، جوامع گیاهی بخش غالب خشکی را به خود اختصاص داده و ویژگیهای منطقه را تعیین می نمایند. در حقیقت باید این گونه عنوان نمود که تا حد زیادی، جوامع گیاهی به عنوان آنچه که ما خشکی میشناسیم، مطرح هستند. هر یک از کلمات جنگل بارانی، ساوان، درختزار، بیابان و توندرا، بخشی از مهم ترین شاخصه این مناظر، گیاهان آنها هستند، به طوری که یک جنگل بارانی خیالی، در ذهن ما مشابه کلیسای بزرگی به رنگ سبز تیره بوده، در یک چمنزاره زمین توسط فرشی از گلهای وحشی پوشانده شده، و در یک مرتع خیالی، در درون موجی زرد رنگ از انواع گل ها قدم می زنیم که تا دوردست ها ادامه دارد.
تنها در صورتی که طرحی کلی از درختان، درختچهها و گیاهان علفی موجود در این بیوم ها (Biomesجوامع طبیعی دارای گستره وسیع که دارای گروههای مجزا و کنترل شده ای از گیاهان و جانوران هستند) داشته باشیم، می توان سایر ویژگی های موجود در چنین نواحی را (همچون أحوی کوهی، بز، خرگوش یا گرگها) را مشخص و تکمیل نمود.
چنین جوامع گیاهی وسیعی، مانند جوامع موجود در مقیاس قاردای. چگونه ایجاد می شوند؟ ما حتی قادر به ردیابی نحوه تکامل انواع مختلف گیاهان و جانوران تشکیل دهنده این جوامع هستیم این در حالی است که حتی علیرغم افزایش دانش ماه اطلاعاتی بسیار ناچیز از الگوی به مراتب پیچیده تر تکوین سیستم مشکل از موجودات زنده تشکیل دهنده این جوامع وجود دارد.
