Cyclosporine

Cyclosporine هم به فرم خوراکی و هم تزریقی وجود دارد. پیک غلظت دارو در پلاسما بعد از 3-4 ساعت ایجاد می­شود.

70%  دارو را اریتروسیت­ها جذب می­کنند و 15الی20 % آن در لنفوسیت­ها و گلبول­های سفید تجمع می­یابد. نیمه عمر آن 6 ساعت است و توسط سیستم آنزیمی کبد متابولیزه می­شود. عمدتا از طریق صفرا و مقدار کمی از طریق دستگاه ادراری دفع می­شود.

هر دارویی که روی سیستم آنزیمی کبد اثر مثبت یا منفی بگذارد، در تجویز این دارو باید مدنظر باشد. بعضی داروها این سیستم را فعال می­کنند؛پس باید دوز دارو را بیشتر کنیم.

20 متابولیت برای Cyclosporine شناخته شده که اثراتشان از داروی اصلی کمتر است. نوع استنشاقی این دارو هم عرضه شده است که به ویژه برای استفاده افرادی که پیوند ریه انجام داده اند، مناسب است؛ خصوصا برای به تاخیر انداختن برونشیولیت انتهایی.

آنتی­بیوتیک­ها و کورتون­ها، کارکرد آنزیم را محدود می­کنند. پس باید مقدار دارو را کمتر کنیم تا مسمومیت دارویی رخ ندهد. برعکس فینتوئین و فنوباربیتال کارکرد آنزیم را تقویت کرده و باید دوز دارو را افزایش داد.

بدون Cyclosporine امکان ندارد پیوند اعضا رشد کند.