چرخه DE NOVO

نوکلئوتیدها یکی از  مهم‌ترین مولکول‌های موجود در سیستم‌های زنده بوده و دارای نقش‌های حیاتی هستند. نوکلئوتیدهایی مثل ATP و GTP به عنوان حاملین انرژی بوده، این ترکیبات در ساختمان کوفاکتورهای NAD، FAD، آدنوزیل متیونین و کوآنزیم A و همچنین ترکیبات واسط بیوسنتتیک فعال شده مثل UDP- گلوکز  و CDP- گلیسرول شرکت دارند. بعضی از این ترکیبات نیز همچون cAMP و cGMA به عنوان پیام‌برهای ثانویه عمل می‌کنند. به طور کلی نوکلئوتیدها از طریق دو مسیر شامل مسیرهای از نو (de novo pathway) و مسیرهای بازیافت تولید می‌شوند. سنتز از نو شامل پیش‌سازهای متابولیکی یعنی اسیدهای آمینه، ریبوز 5- فسفات، دی اکسید کربن و آمونیاک بوده و این در حالی است که مسیر بازیافتی سبب چرخش مجدد  بازها و نوکلئوزیدهایی می‌شود که از تجزیه اسیدهای نوکلئیک به دست آمده‌اند. در این بخش به سنتز از نو بازهای پورینی پرداخته می‌شود. بازهای پورینی که شامل آدنوزین و گوانوزین هستند شامل دو حلقه است که سنتز آنها با انجام واکنش‌هایی بر روی مولکولی به نام 5- فسفو ریبوزیل 1- پیروفسفات (PRPP) انجام می‌شود.

میتوکندری

میتوکندری ها اندامک های غیر معمولی هستند.

 

آنها همچون نیرو گاه های سلول هستند که توسط غشا و ژنوم شان احاطه شده اند.

همچنین میتوکندری ها به طور مستقل از سلولی که درآن اقامت دارند تقسیم می شوند و این به این معناست که تقسیم میتوکندری ها همزمان با تقسیم سلول نمی باشد.

بعضی ازاین ویژگی های ذکر شده وجود نظریه انخاب طبیعی و همچنین نیاکان قدیمی آنها را تایید می کند.

 

میتوکندری ها نوین ، شباهت های زیادی به پروکاریوت های نوین دارند؛اگرچه آنها نسبت آن زمان باستانی سمبولیک (زمان اتفاق افتادن نظریه درون همزیستی) نسبت به هم تغییر کرده اند و متفاوت شده اند(واگرایی).

به طور مثال : غشا درونی میتوکندری شامل زنجیره انتقال الکترونی است که غشای پلاسمایی پروکاریوت ها هم آن را دارد. همچنین ژنوم هر دوی آنها حلقوی است.

یکی از تفاوت های میتوکندری ها با پروکاریوت ها این است که تصور می شه که میتوکندری ها تعدادی از این ژنوم ها را از دست داده اند. اما امروزه این اندانمها تعداد کمی از آن ها را سنتز می کنند.

 

ترجمه اختصاصی از سایت  nature.com

تفاوت فسفولیپید ها با سایر لیپید ها

لیپیدها دسته‌ای از مولکولهای غیر قابل حل در آب و قابل حل در حلالهای آلی مانند اتر و کلروفرم هستند. نواحی غیر قطبی هیدروکربنی در آنها زیاد و تعداد گروههای قطبی کم است. از نظر ساختاری ، لیپیدها در مقایسه با سایر درشت مولکولهای زیستی کوچک‌اند و واحدهای ساختاری آنها را ترکیباتی به نام اسید چرب تشکیل می‌دهند.

 
فسفولیپید نوعی لیپید است که از یک مولکول گلیسرول، دو مولکول اسید چرب و یک مولکول فسفات تشکیل شده‌است. فسفولیپیدها یک سر آبدوست و دو دم آب گریز دارند.

این ماده در غشاء سلولی تمام موجودات زنده وجود دارد. فسفولیپیدهااجزای اصلی سازنده غشای سلولی هستند.

انواع

دی آسیل گلیسریدها: مانند فسفاتیدیک اسید، فسفاتیدیل‌سرین، فسفاتیدیل کولین، فسفاتیدیل اتانل آمین و فسفواینوزیتیدها (مانند فسفاتیدیل اینوزیتول و PIP3)

اسیدهای چرب
اجزای اصلی سازنده لیپیدها را مونوکربوکسیلیک اسیدها با تعداد کربن زیاد (4 تا 30 کربن) در یک زنجیره دراز تشکیل می‌دهند. اسیدهای چرب حاصل از منابع جانوری ، ساختار ساده‌ای دارند و تعداد کربن آنها بین 14 تا 20 متغیر است. در حالی که اسیدهای چرب گیاهی بسیار پیچیده‌تر می‌باشند و عواملی مانند اپوکسی ، هیدروکسی ، کتو و حلقه‌های سیکلوپروپان به مولکولهای آنها افزوده شده‌اند. اسیدهای چرب به علت سمی بودن به صورت آزاد بسیار کم دیده می‌شوند و اکثرا با ایجاد ترکیب استرهای اکسیژن در ساختار لیپیدها شرکت می‌کنند.

                                                                                                            "به درخواست کاربران"

 

پادتن (آنتی بادی)

پادتَن یا آنتی‌بادی نوعی پروتئین است که در دستگاه ایمنی بدن، در پاسخ به حضور پادگن (آنتی‌ژن) خاصی، تولید می‌شود و در خون به گردش درمی‌آید یا در محل تولید باقی میماند تا به پادگن (آنتی‌ژن) (معمولاً اجسام بیگانه همچون باکتری و ویروس ولی گاه حتی بافت طبیعی بدن یا یک ماده غذایی) حمله‌ور شود و آن‌را بی‌زیان سازد. هر پادتن یک پادگن ویژه را هدف خود تشخیص می‌دهد. پادتن ها از پلاسموسیت ها ترشح میشوند.و به ایمنی هومورال مربوط است. پس از برخورد لنفوسیت B با آنتی ژن خاص خود،تقسیم شده و سلول B خاطره و پلاسموسیت به وجود می آورند. سلولهای خاطره همواره در کمین هستند تا در صورت برخورد مجدد با همان آنتی ژن با سرعت بیشتری تقسیم شوند. پلاسموسیت ها گیرنده ندارند و وظیفه آنها تولید پادتن است و دارای شبکه آندوپلاسمی زبر و جسم گلژی گسترده هستند. پادتن ها به صورت فعال تولیدمیشوند و به خون ریخته میشوند. پادتن در خون محلول است به همین خاطر به این ایمنی هومورال گفته میشود. 

چرخه سلولی

 

میوزفاصله بین انتهای یک تقسیم تا انتهای تقسیم دیگر تحت عنوان چرخه سلولی شناخته می­شود که در پروکاریوت­ها و از جمله باکتری­ها شامل دو مرحله سنتز  (synthesis) و تقسیم (division) می­باشد. چرخه سلولی در یوکاریوت­ها به دو مرحله اینترفازی شامل G2, S, G1 و مرحله M شامل تقسیم هسته (کاریوکینز) و تقسیم سیتوپلاسم (سیتوکینز) می­باشد.

تنفس سلولی

واکنشهای شیمیایی لازم برای تنفس سلولی، تماما درون یاخته و در پایگاههای تنفسی یا میتوکندریها رخ می‌دهند و به پایان می‌رسند. ویژگیهای ساختاری میتوکندری همراه با آنزیمها و کو آنزیمهای موجود در غشای درونی آن نقش بسیار موثری در انجام واکنشهای مرحله به مرحله‌ای تنفس و در نتیجه آزاد شدن تدریجی انرژی شیمیایی مولکولهای آلی کربوهیدراتها و لیپیدها) و تبدیل و بسته بندی آن به صورت انرژی زیستی ATP دارند.
گلوکز طی سه مرحله پیاپی به مولکولهای کوچکتر و سرانجام به  ، آب و انرژی به صورت ATP تبدیل می‌گردد. در مرحله اول مولکول آلی به دو مولکول کوچکتر تجزیه می‌شود. در مرحله دوم این مولکولهای کوچکتر کربن خود را به صورت  از دست می‌دهند و هیدروژن آزاد می‌کنند و بالاخره در مرحله سوم یا اکسایش نهایی الکترونها و پروتونهای موجود در اتمهای هیدروژن آزاد شده و با عبور از روی یک سری مواد ناقل الکترون ، انرژی خود را رها می‌سازند که این انرژی صرف ساختن ATP می‌گردد.

واکنش های درون سلولی (متابولیسم)

سوخت‌وساز یا متابولیزم (به انگلیسی: Methabolism)، مجموعهٔ تغییرات ترکیبی و تخریبی در موجودات زنده است. 
متابولیزم مجموعه‌ای از تحولات شیمیایی زندگی پایدار در سلول‌های ارگانیسم‌های زنده است. آنزیم‌هایی که واکنش‌ها را کاتالیز می‌کنند، به ارگانیسم‌ها اجازه رشد و تولیدمثل، حفظ ساختار، و پاسخ به محیط خود را می‌دهند. کلمه متابولیزم به تمام واکنش‌های شیمیایی که در ارگانیسم زنده اتفاق می‌افتد نیز اشاره دارد، از جمله هضم و انتقال مواد به داخل و بین سلول‌های مختلف، که در اینصورت مجموعه واکنش‌های درون سلول‌ها،متابولیزم واسطه‌ای یا متابولیزم متوسط نامیده می‌شود.

پیام رسانی سلولی

 

 

برای کسب درآمد وارد لینک زیر شده و ارز دیجیتال pi را استخدام کنید. کد دعوت: wight

https://minepi.com/wight

 

لطفا برای بهتر شدن شرایط داروسازی کشور و بهبود سلامت عمومی ایران در نظر سنجی زیر شرکت کنید.

 

برای شرکت در نظر سنجی کلیک کنید.

سلول ها از طریق ارسال و دریافت سیگنال ها با هم ارتباط برقرار می کنند.

سیگنال ها از محیط و یا از یک سلول دیگر می آیند. برای آغاز یک واکنش، این سیگنال ها باید در سراسر غشاء انتقال پیدا کنند. گاهی اوقات سیگنال به تنهایی می تواند از غشاء عبور کند. در دیگر موارد از طریق واکنش با پروتئین های گیرنده که با هر دو طرف داخل و خارج سلول در ارتباط است عمل می کند. در این مورد، تنها سلول هایی که گیرنده های صحیحی در سطوح خود دارند می توانند به سیگنال پاسخ بدهند.

 

اندامک های سلولی

اندامک های سلولی

اندامک‌های یاخته جانوری: (۱) هستک (۲) هسته (۳) ریبوزوم (رناتن) (۴) ریزکیسه (۵) شبکه آندوپلاسمی زبر یا خشن (۶) دستگاه گلژی (۷) چارچوب یاخته (۸) شبکه آندوپلاسمیک نرم (۹) میتوکندری (۱۰) کریچه (۱۱) سیتوپلاسم (درون‌یاخته) (۱۲) کافنده‌تن (۱۳) میانک

  

 

 

 

 

غشا سلول

 

 

 

 

لطفا برای بهتر شدن شرایط داروسازی کشور و بهبود سلامت عمومی ایران در نظر سنجی زیر شرکت کنید.

 

 

برای شرکت در نظر سنجی کلیک کنید.

غشای پلاسمایی به پوستهٔ نازک یاخته‌ها که از یک یادولایه فسفولیپیدی تشکیل شده گفته می‌شود.
پوستهٔ یاخته همچنین به عنوان مرز میان اندامک‌های درون یاخته‌ای عمل می‌کند. در واقع پوستهٔ یاخته دیواره‌ایست که محافظت از یاخته را برعهده دارد. سیتو پلاسم درون پوستهٔ یاخته جای دارد. پوستهٔ یاخته از یک لایه پروتئین و دو لایه چربی تشکیل شده است. رفت‌وآمد مواد به داخل و خارج یاخته از طریق مجراهای پوستهٔ یاخته انجام می‌شود. از بین رفتن این پوستهٔ آسیب پذیری یاخته را سبب می‌شود.
پوستهٔ یاخته شامل دولایه فسفولیپیدی همراه با کلسترول و پروتئین‌های درون پوسته‌ای یا سطح پوسته‌ای می‌باشد.

به بیانی دیگر بخش اعظم اندامک‌های یاخته بوسیله پوسته‌هایی مفروش شده‌اند که به طور عمده از لیپیدها و پروتئین‌ها تشکیل شده‌اند.این پوسته‌ها شامل پوستهٔ یاخته، پوستهٔ هسته، پوستهٔ شبکهٔ آندوپلاسمی و پوستهٔ میتوکندری‌ها، لیزوزوم‌ها و دستگاه گلژی هستند.
لیپیدهای پوسته‌ها سدی ایجاد می‌کنند که از حرکت آزاد آب موجود در بافت‌مانه برون‌یاخته‌ای و مواد محلول در آب از یک بخش یاخته به یک بخش دیگر جلوگیری می‌کنند زیرا آب در چربی محلول نیست. اما باید دانست که ملکول‌های پروتئینی در پوسته٬ غالباً در سراسر عرض پوسته نفوذ کرده و به این ترتیب مسیرهای اختصاصی، که غالباً مجراها نامیده می‌شوند برای عبور مواد ویژه از پوسته پدید می‌آورند. همچنین بسیاری از دیگر پروتئین‌های پوسته آنزیم‌ها هستند که شمار فراوانی از واکنش‌های شیمیایی مختلف را کاتالیز می‌کنند.