اقدامات مورد نیاز در هنگام انتشار و آزادسازی تصادفی فنول

محافظت شخصی:تهویه مناسب تهیه کنید. اطمینان حاصل کنید که سیستم های تهویه هوایی به طور صحیح کار می کنند.
از ابزارهای ضد جرقه استفاده کنید. از عینک محافظ، پوشش کامل، ماسک مخصوص برای بخار و گرد و غبار، چکمه، دستکش استفاده شود.

محافظت محیطی:نبایددر محیط زیست آزاد شود جلوگیری از رسیدن به آب گذر، فاضلاب، یا آبراه.

نشت به مقدار کم: استفاده از ابزار های مناسب برای قرار دادن جامد ریخته شده در یک کانتینر مناسب برای دفع زباله.

نشت به مقدار زیاد: جامد خورنده است. بدون خطر نشتی را متوقف کنید.در ظرف اصلی آب نریزید. ماده نشت شده را لمس نکنید. از اسپری کردن آب برای کاهش بخارات استفاده کنید. از ورود به فاضلاب، آب زیرزمینی و مناطق بسته و محدود جلوگیری شود (اگر لازم باشد). تمام منابع احتراق را از بین ببرید. برای کمک در دفع تماس بگیرید. غلظت آن را چک کنید که از TLV آن بیشتر نباشد. TLV آن را با MSDS و مراجع محلی چک کنید. TLVآن در منابع مختلف:
ACGIH 5 ppm NIOSH 19mg/m³

اطلاعات مربوط به انفجار و آتش‌گرفتن فنول

اشتعال پذیری محصول: ممکن است در دمای بالا قابل احتراق باشد.

دمای احتراق خودکار: 715درجه سانتی گراد (1319 درجه فارنهایت)

دمای شعله ور شدن:در ظرف بسته 79 درجه سانتی گراد (2/174 درجه فارنهایت) در ظرف باز: 85 درجه سانتی گراد (185 درجه فارنهایت)

محصولات احتراق: این محصولات اکسید های کربن هستند. (CO و CO₂)

خطر آتش سوزی در حضور مواد مختلف: در حضور شعله های آتش و جرقه قابل اشتعال است. اگر ضربه نخورد (به آن شوک وارد نشود) مشتعل نمی شود.

کمک های اولیه در صورت برخورد با فنول

تماس با چشم:
وضعیت چشم را بررسی کنید و در صورت وجود، لنز های تماسی را خارج کنید.در صورت تماس بلافاصله با آب زیاد برای حداقل 15 دقیقه بشویید.
آب سرد می تواند مورد استفاده قرار بگیرد، بلافاصله به پزشک مراجعه شود.

تماس با پوست:
بلافاصله با آب زیاد تا حداقل 15 دقیقه بشویید و لباس ها و کفش های آلوده را دربیاورید.
پوست تحریک شده را با کرم نرم کننده بپوشانید. هم چنین آب سرد نیز می تواند استفاده شود.
لباس ها را قبل از استفاده مجدد بشویید. بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

در صورت خوردن (یا بلعیدن):
وادار به انجام استفراغ نکنید مگر این که ان کار توسط پرسنل پزشکی انجام شود. هرگز از دهان به فرد بیهوش شده چیزی ندهید. اگر مقدار زیادی از مواد بلعیده شده بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. یقه و لباس های تنگ مثل کراوات و کمربند را باز کنید.

استنشاق:
در صورت تنفس فرد در معرض هوای تازه قرار گیرد، اگر فرد توانایی تنفس را نداشت، اقدام به تنفس مصنوعی کنید.
اگر به سختی تنفس می کند اکسیژن رسانی کنید. به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

فنول (تاثیر بر سلامتی در صورت استنشاق)

تاثیر بر سلامتی در صورت استنشاق:
تحریک شدید دستگاه تنفسی فوقانی با سرفه، سوختگی، مشکلات تنفسی از اثرات استنشاق آن است. اگر در معرض غلظت های بالا باشد ممکن است کشنده باشد. آسپیراسیون ممکن است به ادم ریه منجر شود. ممکن است سبب از دست دادن اشتها، تهوع، استفراغ، اسهال، ضعف، ادرار تیره شده، سردرد، عرق کردن، تشنج، سیانوز (پوست آبی به دلیل کمبود اکسیژن خون)، از دست رفتن هوشیاری، خستگی، ادم ریوی و کما باشد. استنشاق در غلظت های بالا ممکن است باعث سرکوب سیسیتم عصبی مرکزی و خفگی شود.

فنول (تاثیرات مزمن بر سلامتی)

تاثیرات مزمن بر سلامتی:

استنشاق و مصرف مزمن ممکن است باعث ایجاد اثرات مشابه با استنشاق حاد باشد. می تواند اثرات باروری و اثر بر روی جنین را ایجاد‌ کند. تأثیرات ممکن است تاخیر ایجاد شود. آزمایشات در آزمایشگاه ها نشان داده است که می تواند منجر به اثرات جهش زایی شود. تماس پوستی مکرر ممکن است باعث درماتیت با رنگدانه تیره پوست شود. از مطالعات روی حیوانات گزارش شده است که رشد تومورها از اثرات آن است. قرار گرفتن به شکل مزمن در معرض این ماده باعث مرگ به خاطر مشکلات کبد و کلیه  شود.

فنول (تاثیرات حاد بر سلامتی)

تاثیرات حاد بر سلامتی:

در صورت تماس با پوست خورندگی دارد و تحریک کننده است و برای چشم تحریک کننده است و در صورت بلعیدن و استنشاق بسیار خطرناک است. تماس با پوست می تواند باعث التهاب و نفوذ به پوست و تاول شودو مقدار آسیب بافتی به طول زمان تماس بستگی دارد.اگر چشم ها در معرض آن قرار گیرند می تواند موجب آسیب به قرنیه و کوری شود. استنشاق بخارات موجب تحریک دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش می شود که نشانه های آن سوزش و عطسه و سرفه است.در صورتی که تماس شدید باشد، می تواند موجب آسیب ریوی، خفه شدن و بیهوشی یا مرگ شود.التهاب چشم به واسطه قرمزی، اشک ریزش و خارش مشخص می‌شود.التهاب پوست با خارش، پوسته پوسته شدن، قرمزی یا گاهی تاول زدن مشخص می شود.

انواع روش های مطالعه در مقالات

مطالعات مشاهده ای: اطلاعاتی در مورد رویدادهایی که ما نسبت به آنها کنترلی نداریم، جمع آوری می کنند. ما به سادگی مشاهده می کنیم چه اتفاقی می افتد یا چه اتفاقاتی در گذشته افتاده است. اگر بیماری مورد بررسی به تنهایی و بدون توجه به مواجهه بررسی شود، مطالعه از نوع توصیفی و اگر عوامل مرتبط با بیماری هم ارزیابی شوند نوع مطالعه تحلیلی است.

مطالعات مشاهده ای که در آنها از داده های گروهی همراه با داده های مربوط به مواجهه استفاده می شود، مطالعات اکولوژیک نامیده می شوند که یک نوع مطالعه تحلیلی هستند.

در مطالعات توصیفی با استفاده از داده های گروه بندی شده هیچ داده ای درباره مواجهه بررسی نمی شود. در این مطالعه اغلب از داده های جمع آوری شده روزمره مثل میزان بروزهای ثبت شده در شبکه بهداشت استفاده می شود.

رد پیوند

همه ی اجزا سیستم ایمنی (آنتی‌بادی، کمپلمان و ...) می‌توانند باعث ایجاد مشکل در بحث پیوند شوند.

HLA  که همان MHC می‌باشد که در این بحث از 2 منظر به آن ها نگاه می‌شود:

1  HLA : از دید عفونی به آن نگاه شد. وظیفه  HLA  بلع آنتی‌ژن‌های داخل و خارج سلولی و عرضه آن ها به سلول‌های سیستم ایمنی و در نتیجه ایجاد واکنش دفاعی می‌باشد.

2  major histocompatibility complex (MHC): از این دید به آن‌ها نگاه شد که به عنوان عاملی هستند، که باعث می‌شوند 2 بافت با هم یکی باشند.

مشاهده شد که هر دوی آن ها یکی هستند. (MHC معمولا در  علوم پایه استفاده می‌شود اما در بالین معمولا HLA استفاده می‌شود.)

تاثیر پاتولوژیک HLA ردّ پیوند است و نفش عمده و 99.99% در این مورد را دارد.

علت نقش پاتولوژیک: در افراد مختلف بشر به شدت متفاوت هست. (به دلیل پروتئینی بودن HLA است و پروتئین ها بسیار ایمونوژن هستند.)

HLA کلاس یک: در سطح تمام سلول های هسته دار بدن وجود دارد. قسمت B2-microglobulin پلی مورف نمی‌باشد و بین همه یکسان می‌باشد، اما زنجیره سه تایی (α 1, α 2, α 3) بسیار در بین افراد بشر پلی مورف می‌باشد.

HLA کلاس دو: هر دو زنجیره (α1, α2) و (β1, β2) پلی مورف هستند، اما میزان پلی مورف بودن α1 و α2 بسیار پایین می‌باشد و عمدتا در این زمینه راجع به زنجیره β1, β2 بحث می‌شود.

 تفاوت β 2-microglobulin   با زنجیره β 1, β 2 : β 2-microglobulin   روی کروموزوم 17 کد می‌شود و همه یکسان می‌باشد‌، اما زنجیره B1,B2 روی کروموزوم 6 کد می‌شود و در همه‌ی افراد متفاوت می‌باشد.

چگونگی انجام پیوند مغز استخوان

Mobilization: ابتدا در بین خواهر برادر و سپس در اقوام نزدیک به دنبال فردی که HLA سازگار با فرد گیرنده دارد، می‌گردند واگر فرد مناسبی پیدا نشد، در بانک اهدا کنندگان سلول های بنیادی کشور جست‌وجو می‌کنند (به شکل رایگان).
اگر باز هم در بین دهندگان ایرانی کسی پیدا نشد باید در سامانه BMWD جستجو صورت گیرد. (سامانه بین‌المللی دارای 30 میلیون نفر) بیشترین سازگاری را با کشورهای آمریکا، آلمان و اسرائیل داریم.
پس از این که یک فرد سازگار پیدا کردیم، اگر دهنده ایرانی باشد دو یا سه دوز GCSF (Granulocyte - colony stimulating factor) زیر جلدی تزریق می کنیم. GCSF در مغز استخوان رفته و سلول های بنیادی مغز استخوان را جدا کرده و به خون محیطی می آورد. دهنده حالت هایی شبیه آنفولانزا مثل تب و ... پیدا می‌کند. اگر ما به طور طبیعی یک الی دو درصد سلول بنیادی خون ساز در خون محیطی داریم این فرد 20 الی 30 درصد سلول بنیادی دارد.

پیوند مغز استخوان (پیوند سلول های بنیادی خون ساز)

هر وقت صحبت از پیوند مغز استخوان شد، منظور پیوند سلول های بنیادی خون ساز آن است.

Ø                        افراد نیازمند پیوند:

1.افراد مبتلا به سرطان خون که به شیمی درمانی جواب نمی‌دهند و بعد از مدتی سرطان آن‌ها برگشت پذیر می‌باشد.
مغز استخوان این افراد را با مغز استخوان سالم جایگزین می‌کنند.

2.                        مبتلایان به انواع نقص‌ ایمنی‌ها

üنقص ایمنی ها: مثل کودکان مبتلا به SCID

üافراد مبتلا به IPEX

3.                        بیماران مبتلا به بیماری های خود ایمنی

4.بیماران رده تالاسمی: پیوند در این بیماران باید در سنین پایین صورت بگیرد در غیر اینصورت بالاتر از  10 سالگی ضرر پیوند بیشتر از منفعتش می‌باشد.