teniposide

ترکیب  teniposide هم در انواع لوسمی­ها استفاده دارد.

مهمترین عوارضش هم، گوارشی و خونی هست و می­تواند ایجاد واکنش­های آلرژیک بکند. مکانیسم اثر این ترکیب مهار توپوایزومراز2 هست.

دسته دیگر از ترکیبات مورد بحث ترکیباتی هستند که جلوی میتوز را می‌گیرند (antimycotic agents).

با توجه به چرخه سلول، مرحله S مرحله سنتز DNA است، G2 مرحله premycotic است.

Podophyllotoxin

دسته دیگر دارو­های آنتی­ تومور- آنتی­بیوتیک­ها Podophyllotoxin ها هستند.

podophylloyoxin
این ترکیبات طبیعی بوده و از گیاهان استخراج می­شوند. این ترکیبات بصورت lignin ها هستند؛

یعنی داری گروه­های هیدروکسی، پلی­هیدروکسی یا بصورت هیدروکسی فنولی یا اتر هستند.
این داروها دارای بخش­های نیمه مسطح هستند که می­توانند در قسمت بین بازهای DNA بصورت intercalate قرار بگیرد و در دو داروی بعدی، قسمت­های قندی می­توانند وارد شیار باریک بشوند و به علت وجود گروه­های هیدروکسی، می­توانند با بازهای موجود در کف شیار باریک، انواع پیوند­های هیدروژنی را ایجاد کنند.

Comptothecin

ترکیب دیگر، Comptothecin است.این ترکیبات طبیعیِ آنتی ­تومور-آنتی­بیوتیک­ها هستند. (خانواده­های این ترکیب هم همینطور هستند.)

همه­ی این ترکیبات دارای پنج حلقه­ی اصلی است. که از گیاهی به نام کامپوکتاتا بدست می­آیند. (به علت وجود نیتروژن فعال، آلکالوئید می­گویند.)
در درمان لوسمی­ها کاربرد دارند. Comptothecin خودش حلالیت مناسبی ندارد؛ به همین علت برای افزایش حلالیت، حلقه لاکتونی را باز کردند و ترکیب کناری آن بدست آمد. (افزایش حلالیت)

اما اثرگذاری آن به مقدار 10 برابر کاهش پیدا کرد. مکانیسم اثر این ترکیبات، مهار توپوایزمراز1 هست.
به علت مشکلات دو ترکیب قبلی، دانشمندان به طرف ایجاد ترکیبات نیمه صناعی رفتند؛ که دو ترکیب topotecan و irinotecan ساخته شد. بخش­های مسطح این ترکیبات، در DNA می­توانند بصورت intercalate قرار بگیرند.

در ترکیب topotecan ، نیتروژنِ ناحیه­ی αی کربونیل، میتواند در PH فیزیولوژیک بدن بصورت بازی در بیاید و پیوندهایی با بخشِ فسفری DNA برقرار بکند.

البته نیتروژن آلیفاتیک و هیدروکسیِ فنولی هم در حلالیت موثر باشند.
این ترکیب در سرطان­های سینه و تخمدان و ریه و لوسمی AML استفاده شد.

مهمترین عوارض این ترکیبات عوارض خونی و تضعیف مغزاستخوان است.
 این ترکیب (topotecan) به­علت برطرف شدن مشکل حلالیت، می­تواند بصورت خوراکی هم استفاده شود.

آنتراسایکلین ها

ترکیبات چندحلقه‌ای (متفاوت از تتراسایکلینها)
داراری قسمت های قندی
معمولا داراری ۴ حلقه که ۳ حلقه به صورت آنتراکینون (حلقه‌ی مسطح) است و حلقه‌ی کناری (حلقه‌ی D) که به صورت اشباع نشده ‌است (حلقه سمت راست در ترکیب های زیر).

در قسمت قندی ، گروه هیدروکسی می‌تواند پایین یا بالا قرار بگیرد.در قسمت انتهایی ترکیب،R  می‌تواند OH یا H باشد.  

انواع ترکیبات این دسته: daunorubicin (DNR)  epirubicin(EPI), Doxorubicin(DOX),  Idrabicin (IDA)
مهمترین کاربرد این ترکیبات در سالید تومورها می‌باشد.
در لنفوم ها، کارپوسیس سارکوما مورد استفاده قرار می‌گیرند.
سالید تومورها بسیار مهم هستند زیرا چندین مرحله شیمی‌درمانی نیاز دارد.

سیس پلاتین

 دارای ساختار ساده­ای است و به عنوان یک پرودراگ عمل می­کند و فرم ترانس آن فاقد اثر است. در قسمت­هایی از سلول که کمبود کلر دارد این ترکیب می­تواند فعال شود و به جای کلر مولکول آب قرار می­گیرد و با ایجاد قسمت­های مثبت موجب وارد شدن آن به DNA می­شود. در هر مرحله یک ملکول آب جایگزین کلر شده و ترکیب یک بار مثبت پیدا می کند و در ادامه ملکول DNA به جای آب به پلاتین متصل می شود.

معمولا کراس لینک های ایجاد شده از نوع درون رشته ای هستند. موجب می شود تا فرایند رونویسی مختل شود.
این ترکیبات سمیت کلیوی بالایی دارند. در صورتی که ترکیبات آلی جایگزین شوند عوارض کم می شوند. مثل کاربوپلاتین که به جای گروه های کلر دارای گروه های آلی است و سمیت کمتری دارد.

اهمیت Cisplatin در درمان سرطان منجر به تحقیقات گسترده و ساخت بیش از ۳۰۰۰ ترکیب شد.

میتومایسین

یکی از داروهای آلکیله کننده میتومایسین است.

 این ترکیب یک ترکیب طبیعی است که ژاپنی­ها در سال 1960 از یک استرپتومایسز جدا کردند و شامل آنالوگ­های متنوعی نیز می­باشد.
ترکیب اصلی ­میتومایسین C می­باشد، این ترکیب به صورت پرودراگ است و در ساختار آن یک حالت بنزوکینون وجود دارد که دارای اهمیت است، این پروراگ در داخل بدن به فرم فعال درمی­آید و یکی از ترکیبات مهم در بحث سرطان به خصوص Solid Tumors می­باشد و مورد استفاده قرار می­گیرد.

این ترکیب با احیا شدن فعال می­شود به خصوص در نواحی­ای که هیپوکسی هستند و خونرسانی کم است و طی این فرایند بنزوکینون به هیدروکینون تبدیل می­شود. در مرحله­ی بعد این ترکیب یک متانول از دست می­دهد و با باز شدن حلقه ترکیب فعال می­شود و قابلیت مورد حمله قرار گرفتن توسط نوکلئوفیل را پیدا می­کند.
ترکیبی طبیعی است و به شیار باریک آلفا هلیکس متصل می­شود.