بیولایف متنوع ترین و متفاوت ترین سایت داروسازی فارسی زبان در حهان

بیولایف متنوع ترین و متفاوت ترین سایت داروسازی فارسی زبان در حهان

بیولایف متنوع ترین و متفاوت ترین سایت داروسازی فارسی زبان در حهان است. در این وب سایت،از مطالب علمی و پایه گرفته تا صنعت داروسازی بحث خواهد شد.

بیولایف متنوع ترین و متفاوت ترین سایت داروسازی فارسی زبان در حهان

بیولایف متنوع ترین و متفاوت ترین سایت داروسازی فارسی زبان در حهان است. در این وب سایت،از مطالب علمی و پایه گرفته تا صنعت داروسازی بحث خواهد شد.

بیولایف متنوع ترین و متفاوت ترین سایت داروسازی فارسی زبان در حهان

امید است با ورود شما به این وب سایت،
دانش و آگاهی شما بازدیدکنند گرامی،
از دانش داروسازی بیشتر شود.

آخرین مطالب
آخرین نظرات
۱۴
بهمن

استنشاق ریوی مواد دارویی یک راه مورد استفاده جذاب است که حداقل بخشی از علت آن به سطح وسیع مخاط مخاط در ریه (تقریبا 140 میلی متر در انسان و مشابه با یک گوسفند) مربوط می شود که با دیواره مخاطی نازک در آلوئول، باعث جذب سریع و کارآمد دارو شود.

 استنشاق دارو می تواند با وسایل تحویلی مناسب و مهندسی شده باشد.

این دستگاه ها برای استفاده در انسان به آسانی قابل استفاده است، که دستگاه های تجاری برای تحویل داروهای ضد آسم یا انسولین به ریه مورد استفاده قرار گرفته است.


واکسیناسیون ریه پتانسیل قابل توجهی را به عنوان مسیر تحویل، از طریق آن می‌تواند منجر به تحریک مصنوعی IgG به منظور حفاظت از ایمنی در آلوئول و تولید و مداخله IgA جهت حفاظت از ایمنی در مسیرهای هوایی انجام شود.

از این رو، توانایی تحریک سیستم ایمنی و پاسخ های ایمنی مخاطی، این است که استنشاق ریوی واکسن را به یک موضوع جالب برای بررسی تبدیل می کند.

شواهد حاکی از توان بالقوه تحویل ریوی - روده ای، از آزمایش آزمایش واکسیناسیون آئروئولوژیک است که در طول پاندمی آنفولانزا در اواخر دهه 1960 انجام شد.

استنشاق دقیق و قابل اطمینان واکسن ها به ریه گوسفند کم اهمیت نیست، زیرا اکثر دستگاه های طراحی شده برای انسان هماهنگ شده با گوسفند اند و توانایی با فعال شدن توسط دستگاه را دارند.

به همین ترتیب، برای بررسی قابلیت بالقوه واکسیناسیون ریه با استفاده از یک مدل حیوانی بزرگ، ما تصمیم گرفتیم این عدم قطعیت را با تحویل تهیه واکسن به یک منطقه محلی ریه با استفاده از آندوسکوپ فیبر نوری حذف کنیم.

  • محمد امین
۱۴
بهمن

مقدار آنتی‌ژن موجود در سیستم لنفاوی به احتمال زیاد برای القای پاسخ ایمنی قوی هومورال در تخلیه لنفاوی مخاط مخاطی، حتی در صورت وجود عوارض جانبی ادجوانت، ناخوشایند بود.

با این حال، در استنشاقغیرطبیعی گوسفند این واکسن، موجب پاسخ برخی از واکنش های ایمنی قابل تشخیص در سرم می‌شود که نشان می دهد ایمنی پس از زایمان بینی نیاز به حداقل دو اسنتشاق داخل بینی و یا در مکان های مختلف از این رگ های نازک نیاز دارد.

این ادجوانت حاوی ذرات اندازه 40 نانومتر تشکیل شده از اجزای قهوه ای ، فسفولیپید و کلسترول است و خواص ادجوانت خود را از حضور اجزای ساپونین و احتمالا اندازه آن ذرات بهره برده است.

با وجود این واقعیت که مقادیر کم آنتی ژن به سیستم لنفاوی بعد از تحویل بینی منتقل می شود، احتمال دارد که برخی از آنتی‌ژن ها به بافت لنفاوی برسد.

در حقیقت، در حیواناتی که قبلا تحت جراحی ایمنی قرار گرفته اند و پاسخ ایمنی اولیه را به آنفلوانزا پیوند داده اند، پاسخ های خاطره را می توان در داخل نمونه انسانی پس از واکسن آنفلوانزا حاوی ادجوانت افزایش داد.

در نگاه اول، این نتایج ممکن است به نظر برسد که از یک واکسن انسانی به شکل موفقیت آمیز استفاده شده است و استنشاق صورت گرفته است.

 با این حال واکسن آنفولانزا عمل ملایمی دارد مخصوصا زمانی که آلوده به مخاط بینی می شود و بنابراین می تواند پاسخ ایمنی را حتی اگر فقط یک دوز کوچک آن وارد عروق لنفاوی شود تحریک کند.

  • محمد امین
۱۴
بهمن

از لحاظ آناتومی اشاره شده است که گوسفند دارای گرفه لنفاوی مخاطی در پشت حفره بینی است که بسیار شبیه به انسان است.

در واقع، در مقایسه با موش هایی که بافت لنفی دارند که طول حفره بینی را که معمولا در واکسن بینی مورد استفاده قرار میگیرد، گوسفندان لوزه ها و آدنوئید ها را در ساختار حلقه ای در پشت حفره بینی قرار داده اند.

  • محمد امین
۱۴
بهمن

مدارک بسیار زیادی وجود دارد که نشان میدهد استنشاق واکسن از راه بینی در موش پاسخ ایمنی موکوزی را در بخش های مختلف تقویت می بخشد. مخصوصا اگر با ادجوانت های مختلفی ترکیب شده باشد.

اگرچه گاهی این موضوع که تمایز قائل شویم بین استنشاق واکسن از راه بینی و یا یک مسیر کانال مانند جهت ورود واکسن به شکل غیر مستقیم به ریه جانوران مشکل است.

  • محمد امین
۱۳
بهمن

توسعه مفهومی افشانههای جدید یک دوره 15-10 ساله را در بر می‌گیرد. آنچه که چند سال پیش شروع شده است احتمالاً تا پنج سال آینده به دست بیماران نخواهد رسید. ادبیات امتیاز اختراعات وضعیت جاری را بخوبی نشان می‌دهند اما نمی‌توانند مشخص سازند کدام یک از طرح ها موفقیت‌آمیز خواهند بود؛ تنها چند مورد از اختراعات امتیازدار وارد بازار می‌شوند. بنابراین مرز بین گذشته و حال کمرنگ می باشد و برای حفظ پیوستگی مطالب دوره نزدیک به 1990 به بعد به عنوان حال در نظر گرفته می‌شود. در حال حاضر می‌توان حداقل پنج جریان اصلی توسعه استنشاق پودر خشک را شناسایی نمود که عبارتند از:

  • محمد امین
۱۳
بهمن

لنفوسیت‌های پادتن‌ویژه براساس ارتباط پادتن با مولکول‌های کلاس 2 MHC انتخاب می‌گردند و باید سلول‌های CD4+T را فعال سازند یا اینکه با مولکول‌های MHC Class I و برای فعال‌سازی CD8+*. و بدین وسیله پاسخ ایمنی سازگار فعال و تقویت می‌گردد. سلول‌های اپیتلیومی کانال هوا، با واکنش با DCها و لنفوسیت‌های T و B پاسخ دستگاه ایمنی را تنظیم می‌کنند. دو زیردسته اصلی DC های ریوی شناسایی شده‌اند؛ آنها عبارتند از DCهای میلوئیدی(mDC) و DCهای پلاسماسیتوئیدی(pDC). دسته اول مسئولیت شناسایی پادتن‌های خارجی را بعهده دارند و پس از شناسایی با بیان CCR7( گیرنده کموکین و محرک مهاجرت به سمت گره لنفاوی)، بالغ می‌گردند. بلوغ بیشتر در گره لنفاوی mDC با ظهور توانایی موثر شناسایی پادتن با بیان CD80, CD86 و MHCI/II‌نمود می‌یابد و به تحریک سلول‌های CD8+ و CD4+T منجر خواهد شد. اما pDCها پس از تولید IFN-a از خاصیت ضدویروسی بالایی برخوردار هستند. pDCها به گره لنفاوی تخلیه‌کننده مهاجرت می‌کنند و با ترشح اینترفرون‌های نوع Iو IL-12، پاسخ Th1 را راه‌اندازی خواهند کرد.

  • محمد امین
۱۳
بهمن

پاسخ امنی داخلی: جهاز تنفسی ساختاری است که دارای شکل فیزیکی پیچیده می‌شود و جریان هوای آشفته در داخل آن باعث می‌گردد تخلیه فیزیکی به خارج‌سازی ذرات رسوب‌کرده، آسانت گردد. ذرات استنشاق شده با اندازه 5-1 میکرومتر در مسیرهای هوایی بزرگ رسوب می‌کنند و به دلیل گرانش در سطح مخاط مسیرهای هوایی گرفتار می‌شوند. 

  • محمد امین
۱۳
بهمن

سیتوکین‌ها و کموکین ها[1]

چندین ترکیب سیتوکین‌ها برای جایگزین LT یا CT به عنوان داروی کمکی دماغی بکار برده شده‌اند. استاتس و همکاران گزارش دادند که IL-1 یک ترکیب متفاوت است و IL-18, IL-12‌و GM-CSF هر کدام به نوبه خود پاسخ CTL بهینه را در موش‌های دارای ایمنی درون‌دماغی ایجاد کردند. هر کدام از ترکیب‌های فوق به یک نمایه ترکیبیTh1/Th2 خاص منجر شدند. یو و همکاران تاثیر gB کدگذار DNA لیگاندهای CCR7 ویروس سیمپلکس تب‌خال بر پاسخ‌های ایمنی موش(پس از مصرف درون‌دماغی) را مورد بررسی قرار دادند. نتایج بر افزیاش چشمگیر تولید سیتوکین های Th-1 در بافت لنفاوی ثانویه دلالت دارند.

کمپلکس‌های تحریک‌کننده دستگاهی ایمنی

کمپلکس‌های تحریک کننده دستگاه ایمنی(ISCOM) بصورت اشکال کروی، توخالی، صلب و قفس مانند با قطر نزدیک به 40 نانومتر تهیه می‌شوند و به احتمال اکثر پادتن‌ها در سطح آنها قرار می‌گیرند. اولین مصرف درون‌دماغی ISCOM در موش‌ها در سال 1990 توسط لاوگرن و همکاران گزارش شده‌اند؛ وی نشان داد که سطح بالای تیترهای پادتن در برابر دوز بالای IAIV در هر دو شیوه مصرف زیرپوستی و درون‌دماغی مشاهده شدند. شون و همکاران شواهد ترشح شدید IgA در لیوکوتوسکین(Lkt) در یک هفته پس از اولین واکسیناسیون گاو‌هایی را گزارش دادند که ICSOM را بصورت دماغی دریافت کرده بودند و پادتن‌های محلول Mannheimia Haemolytic را حمل می‌کردند. ISCOM توسط ابسوگرا و مورین در رابطه با پادتن‌های کوچک‌کلونی Mycoplasma mycoides subsp (MmmSC) در موش‌ها، مورد بررسی قرار گرفتند. پس از مصرف درون‌دماغی با دوزهای مختلف یا تزریق زیرپوستی مشخص گردید که ICSOMها باعث ایجاد پاسخ پادتن سرم اصلی شده‌اند؛ پاسخ مذکور صرفنظر از مسیر مصرف به دوز بستگی داشت. ISCOMها در مقایسه با سلول‌های میکوپلاسما از لحاظ پاسخ زیرکلاس IgG و Ig در سروم و ریه دارای عملکرد بسیار بهتری هستند. ISCOMها در زمینه رهایش IAIV و RSV غیرفعال نویدبخش می‌باشند.


  • محمد امین
۱۳
بهمن

فرمولاسیون/ویژگی‌های ذره:

تحریک ایمنی ناشی از واکسن‌های میکرو/نانوحامل به عوامل مختلفی مانند ترکیب شیمیایی، اندازه ذره و توزیع اندازه، بار سطحی، آب‌دوست/آب‌گریزی، ماهیت و موقعیت پادتن‌ها و/یا داروهای کمکی در داخل حامل و محل استفاده بستگی دارد. ویلا و همکاران همبستگی بین اندازه ذره پلی‌اکتیک اسید-پلی‌اتیلن گلیکول(PLA-PEG) و کارایی حمل و نقل مخاطی پادتنتاتانوس توکسید(TT) انکپسوله‌شده را بررسی کردند. آنها نانوذرات حامل پادتن(NP) را در اندازه‌های مختلف و به کمک تکنیک تبخیر سطحی حلال آب-روغن/روغن-آب تهیه کردند. نتایج آنها نشان دادند که کارآمدترین انقتال در مخاط دماغی به کمک ذرات 200 نانومتری حاصل گردیده است. علاوه بر این ذرات 5میکرومتری به افزایش جابجایی TT بدرون خون و غدد لنفاوی کمک کردند. نتایج فوق با مطالعات توماس و همکاران همخوانی دارند؛ آنها تاثیر اندازه ذره بر شدت پاسخ دستگاه ایمنی در نتیجه پادتن سطحی هپاتیت B(HBsAg) که در ریزکره‌های PLGA انکپسوله‌شده بود، را در موش‌های آزمایشگاهی بررسی کردند. ذره 5-1 میکرومتری توانست نتایج بهتری را از لحاظ ترسیب در جهاز تنفسی بدست آورد و جذب توسط AM را افزایش داد. HBsAg انکپسوله در ذرات 5 میکرومتری در مقایسه با انکپسوله‌ آن در ذرات دوازده میکرومتری توانست پاسخ شدیدتر دستگاه ایمنی را برانگیزد. با این حال گزارش‌های مربوط به همبسته‌سازی داروی‌کمکی مبتنی بر اندازه ذره و پاسخ دستگاه ایمنی، همخوانی ندارند. ژیانگ و همکاران عنوان داشتند می‌توان ذرات دارای اندازه های متفاوت را بواسطه مکانیسم‌های مختلف در محیط زنده درونی‌سازی کرد. ذرات 200-20نانومتری به عنوان یک ویروس قلمداد می‌گردند و توسط اندسیتوز گیرنده‌ جذب می‌گردند و در نتیجه پاسخ سلول‌محور را باعث خواهند شد. اما در نقطه مقابل ذرات شبیه به باکتری با اندازه 500 نانومتر تا 5 میکرومتر توسط فاگوسیتوز ویا ماکروپینوسیتوز جذب می‌گردند و پاسخ بلغمی را باعث خواهند شد.

  • محمد امین
۱۳
بهمن

رهایش اورسل‌های درمانی از 1956 تا 1986

دوره 1956 تا 1986 شاهد مدرنیزه‌سازی رهایش اورسل‌های درمانی و معرفی دسته‌ای از دستگاه‌های اورسل دارویی بود که امروزه نیز کاربرد فراوانی دارند. معرفی MDI در 1956 یکی از گشایش‌های مهم در حوزه درمان بیماری‌های تنفسی و بخصوص آسم بود. MDI اولین افشانهی بود که رهایش موثر دارو در ریه را بصورت سریع و آسان محقق می‌ساخت و از این رو به مهمترین سیستم رهایش برای درمان آسم تبدیل شد. دستگاه‌های افزونه‌ای برای بهبود راندمان MDI‌و غلبه بر چالش‌های ناشی از هماهنگ‌سازی بیمار معرفی گردند. در همان زمان که MDIها بر بازار آن دوران حاکم بودند، دو دستگاه مهم و جدید DPI نیز به بازار عرضه شدند و بینش‌های مهمی درباره تهیه فرمول‌های مناسب DPI بدست آمد. علاوه بر این معرفی آلبوترول یکی از گشایش‌های مهم در حوزه درمان‌ آسم قلمداد گردید. از بین داروهای مهمی که در آن دوران برای استنشاق معرفی شدند می‌توان به کرومولین سدیم(معروف به کروموگیلات سدیم) و استروئید و دیاپروپیونات بیکلومتازون اشاره کرد.

  • محمد امین